Let's make things better

20 oktober 2011

De oude slogan van de gloeilampenfabriek uit het zuiden des lands is nog steeds bij velen bekend. Net als de omschrijving van het hier bedoelde elektronica concern dat nu een andere slogan voert. De taal zet aan tot spelen, tot filosoferen. De dingen beter maken, betere dingen maken. Waar zit het verschil? De dingen waren wel hun eigen dingen maar omdat maatschappelijk verantwoord ondernemen moet, gaan we ook proberen het niet eigene, de wereld een beetje beter te maken. Construeren we een betere wereld door te praten, is taal ons instrument?

Overleven

Veel managers weten dat taal zeg maar helemaal hun ding is. Ze ziten de hele dag in overleg, ze bellen of zitten in teleconferenties en worden geacht de strategie van de onderneming scherper  te formuleren en uit te dragen. Dat is van belang in onzekere tijden waarin eurocrisis of sneller dan het licht reizende deeltjes fundamentele vragen bij de bestaanszekerheid of bij ons begrip van de fysische wereld stellen. Het gebeurt buiten ons om en we werken gewoon door. Organisatiestrategie kan toch niet zomaar veranderen van binnenuit: de interne verhoudingen maken het systeem inert. Dit is de belangrijkste stelregel van de structural inertia theory van Hannan en Freeman (1984). Dus moet verandering van buitenaf komen. Laten wij de dingen beter maken, want als wij het niet doen dan doen anderen het wel: China, India of wie dan ook. Als anderen het nog beter doen, dan liggen wij eruit.

Alles hangt met alles samen

In het ecosysteem van werk en organisatie, waar alles met alles samenhangt proberen we steeds een klein beetje grip te krijgen op de dingen (in de hoop die grip te houden, of om het net even beter te doen dan in het verleden of dan de anderen), door ze beter te begrijpen of ze naar onze hand te zetten. Na verloop van tijd kijkt de één verwonderd of de ander onthutst dat de dingen weer anders zijn. Beter doen dan in het verleden heeft er toch niet toe bij gedragen dat die talentvolle medewerkers bij onze organisatie zijn gebleven. Of ineens bleek er een aanbieder op de markt te zijn die een beter en goedkoper product dan jij levert.

Een beetje meer inzicht

In het onderzoeksprogramma Van Rood naar Groen heeft het CfPB zich de vraag gesteld hoe de werkomgeving de organisatie,  zijn mensen en zijn beeldvorming net even beter kan maken. We maakten een selectie van de werkomgevingsaspecten die de sterkste invloed hebben op de medewerkers. Wat maakt hen meer productief en meer tevreden? Die zaken werden uitgelicht, en in relatie tot elkaar gezien… ‘wat gebeurt er als ik aan het ene knopje draai…?.

We keken naar hoe je die dingen beter kunt maken door maatregelen te bedenken in verschillende vertrouwde organisatiedisciplines: wat kan de HR manager doen, wat de ICT afdeling, wat de lijnmanager, wat de facilitaire dienst. En als we dan toch bezig zijn: wat kan ikzelf doen in mijn gedrag om beter met de mij ter beschikking gestelde middelen om te gaan?

Bruikbare resultaten

Dat leverde veel inzichten en handige weetjes op, checklists en praktische aanbevelingen. De complexe discussie werd ondersteund door langjarig empirisch onderzoek. We weten nu (ongeveer) welke werkomgevingsaspecten invloed hebben op uw individuele productiviteit en welke op de groepsproductiviteit. Als we die “wetenschap” en een hele lijst van verbetermogelijkheden op zak hebben dan kan met een gezonde dosis liefde voor het werk er aan gewerkt worden om dingen beter te maken en betere dingen te maken.